ค้นหา..เกือบชั่วชีวิต

ประสบการณ์การปฏิบัติเตโชวิปัสสนา ของคุณนิภาพร

ดิฉันชื่อนิภาพร ทำงานอยู่บริษัทเอกชนระดับโลกแห่งหนึ่ง สำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ริมทะเลสาบเจนีวา ประเทศสวิสเซอร์แลนด์ ลักษณะงานต้องเดินทางไปทั่วโลกพบปะผู้คนมากมาย ใจคิดว่าอีกไม่นานก็จะเป็นอิสระ จึงนับวันรอที่จะเกษียณ และหวังว่าจะได้มีโอกาสทำในสิ่งที่อยากทำคือค้นหาธรรมแท้ เพื่อความหลุดพ้น อันเป็นสิ่งที่ตามหามาเกือบชั่วชีวิต จึงตัดสินใจปักธงมุ่งสู่พระนิพพานในชาตินี้ แต่ดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ เมื่อใดพูดถึงเป้าหมายพระนิพพาน ครูบาอาจารย์​มักจะบอกว่าเป็นไปไม่ได้ แม้แต่พระซึ่งบำเพ็ญเพียรมานับสิบ ๆ ปี ยังมีไม่กี่รูปที่ท่านบรรลุได้ ฆราวาสอย่างเรายิ่งเป็นไปไม่ได้ หากปรารถนายิ่งจะเจอกรรมติดตามเร็วขึ้น ระวังนะ จะรับไม่ไหว

เริ่มต้นจุดประกาย…ฝันที่อาจเป็นจริง ข้าพเจ้ามีน้องชายคนหนึ่งชื่อแต้ แนะนำให้อ่านหนังสือ “เตโชวิปัสสนา…เปิดประตูนิพพาน” เป็นหนังสือของท่านอาจารย์อัจฉราวดี วงศ์สกล และได้อ่านอีกหลายเล่ม​เกือบทั้งหมด เล่มที่ทำให้ข้าพเจ้าเริ่มรู้สึกว่ามีความหวังคือหนังสือที่ชื่อว่า “ฆราวาสบรรลุธรรม” ข้าพเจ้าเกิดความเลื่อมใส และมุ่งมั่นที่จะเดินตามสายทางนี้ ข้าพเจ้าจึงได้มาปฏิบัติโดยเข้าคอร์ส “เตโชวิปัสสนา” เป็นครั้งแรกเมื่อปี 2558

อย่ายอมแพ้…จงก้าวต่อไป ข้าพเจ้าเข้าปฏิบัติครั้งที่สองในคอร์สศิษย์เก่า 28 พ.ค. – 3 มิ.ย. 2561 การกลับมาในครั้งนี้ของข้าพเจ้าเหมือนได้กลับบ้านได้กลับมาพบญาติธรรม แม้ไม่ได้รู้จักใครมาก่อนเลย แต่ก็ได้สุขใจที่ได้เห็นผู้คนยิ้มแย้ม กิริยามารยาทนอบน้อมอ่อนหวาน และเป็นมิตรยิ่งนัก วันแรกของการปฏิบัติ ข้าพเจ้าสัมผัสเพียงความร้อน วันถัดมาปรากฏภาพดอกบัวสีชมพู มีหลอดไฟสว่างอยู่กลางดอกบัว ปรากฏอยู่บนฝ่าพระหัตถ์ของพระพุทธรูปปางสมาธิ เมื่อเรียนสอบถามท่านอาจารย์ได้คำตอบว่า “จิตบางขึ้นแล้วนะ” ในวันที่สามรับรู้ถึงอากาศร้อนอบอ้าวเหลือเกิน แต่เตือนจิตว่า เรามาที่นี่เพื่อภาวนาต้องทำตามความตั้งใจให้ถึงที่สุด ท่านอาจารย์ย้ำเสมอคือ ตัวเรามีหน้าที่เพ่ง เตโชธาตุมีหน้าที่เผา ธรรมะมีหน้าที่แสดงผล เสียงนี้ก้องอยู่ในหัวตลอดเวลาของการภาวนา

อารมณ์อันน่าพอใจ เกิดนิมิตภาพของงานแบ่งพระบรมสารีริกธาตุและพระอังคารธาตุ ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าโคดม เห็นมานพน้อยผู้หนึ่ง ถือขันทองเหลืองยืนอยู่ไกลลิบ มีผู้คนมากมายนับล้าน ต่างชนชั้น มาประชุมพร้อมเพรียงกันเพื่อแบ่งปันพระบรมสารีริกธาตุและพระอังคารธาตุ เด็กน้อยได้แต่ชะเง้อรอดูว่าจะได้อะไรบ้างไหม พลันใบโพธิ์สีทองเหลืองอร่าม ก็ร่วงลงมาในขันของมานพน้อย นี่คงเป็นบุญของเขาแล้วที่ได้สิ่งล้ำค่าที่สุด

เผยแผ่พระพุทธศาสนาให้กว้างไกลอีกครั้ง นิมิตเห็นท่านอาจารย์ถือธงธรรมจักรเดินพร้อมเหล่าศิษย์ ขบวนมากมายมีธงบอกว่ามาจากประเทศต่าง ๆ จากนั้นปรากฏภาพพระพุทธรูปปางปรินิพพานและดอกบัวสีชมพูผุดขึ้นในทุกหย่อมหญ้า จิตขณะนั้นรับอารมณ์ว่า แม้พระศาสดาจะเสด็จปรินิพพานไปมากกว่า 2500 ปี แต่ ณ กึ่งพุทธกาลนี้ ท่านอาจารย์จะพาเหล่าศิษย์เผยแผ่พระศาสนาไปทั่วโลก ข้าพเจ้าเกิดความปีติยิ่งนัก ภาพที่เห็นสร้างขวัญและกำลังใจในการปฏิบัติอย่างยิ่ง

ค่ำคืนที่รอคอย… หลังจากพากเพียรปฏิบัติมาหลายสำนักร่วม 30 ปี วันนี้ข้าพเจ้าเลือกเดินในสายทางของเตโชวิปัสสนา สี่ปีแห่งความเพียรรักษาศีลห้าให้ไม่พร่อง บัดนี้จิตได้รับการชำระกิเลสให้เบาบางลง มีที่พึ่งแล้ว พร้อมกับใจที่เบาสว่างโล่ง

เกิดใหม่ในสายธรรม เมื่อจิตนิ่งอยู่ ได้สัมผัสภาพกลีบดอกบัวและเกสรถูกจัดในพานสีทอง ข้าพเจ้าเห็นผู้หญิงคนหนึ่งใส่อาภรณ์สีชมพู พร้อมกับเสียงเบา ๆ ว่า “เราได้เกิดใหม่แล้ว ในสายธรรมของเตโชวิปัสสนา” ยังความปลาบปลื้มแก่ข้าพเจ้าจนกลั้นน้ำตาไม่อยู่

ภพชาติ…ที่ผูกพัน การที่เราได้พบใครรู้จักใครบางคนมักไม่ใช่เรื่องบังเอิญ คงเป็นด้วยวาสนาพาให้มาเป็นศิษย์ท่าน ข้าพเจ้าจึงกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้ เป็นครั้งแรกที่ร้องไห้ขณะปฏิบัติ เสียงระฆังดังแล้ว ท่านอาจารย์บอกให้ถอนภาวนา ต้องไปนั่งที่ระเบียงนอกห้องปฏิบัติ ร้องไห้อยู่นานเพราะมีความรู้สึกผูกพันกับท่านอาจารย์เหลือที่จะบรรยายได้หมด จากนี้จะขอปวารณาตัวช่วยเหลืองานเผยแผ่พระศาสนาและปกป้องพระศาสดา ในสายธรรมอย่างเต็มกำลัง

ทุ่งหญ้าสีทอง พระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า…อยากกลับบ้าน ขณะภาวนามีจิตส่งออกนอก ท่านอาจารย์จึงเมตตาเตือนให้ “เพ่ง” ทำให้แข็งขันประหัตประหารกับกิเลสดั่งนักรบ เมื่อจิตนิ่งเกิดภาพทุ่งสีทองที่ปลายขอบฟ้า แสงของพระอาทิตย์กำลังจะลับไป มีต้นข้าวที่ถูกเกี่ยวแล้วเหลือแต่ตอ ต้นข้าวเหล่านี้จะไม่กลับงอกอีก รับรู้อารมณ์นั้นได้ถึงอุทานขึ้นว่า “อยากกลับบ้าน”

เราจะไม่ทรยศต่อใจของเรา อย่ากักขังใจเขาไว้อีกเลย เราจะทำใจของเราให้เป็นอิสระ เพื่อที่จะได้กลับบ้านพร้อม ๆ กัน

ข้าพเจ้าขอน้อมกราบท่านอาจารย์ หากไม่ได้รับความเมตตาสั่งสอนและให้กำลังใจ มีหรือจะได้ตื่นรู้เช่นนี้ วันที่ความหวังแห่งการหลุดพ้นเป็นจริงได้ วันที่จะได้เป็นอิสระปลดปล่อยจิตกลับบ้านเสียที เราได้พบรัตนะอันล้ำค่าจะต้องรักษาไว้ให้ได้

ขอขอบพระคุณ น้องแต้ วรพันธ์ ที่เป็นผู้แนะนำให้รู้จักสายธรรมเตโชวิปัสสนา ขอขอบพระคุณ ญาติธรรม ธรรมบริกร แม่ครัว ศิษย์พี่และศิษย์น้องสายเตโชฯ ทุกท่าน ขอให้ท่านทั้งหลายจงมีส่วนในธรรมที่ข้าพเจ้าได้พบแล้วด้วยเทอญ

ภาพภูเขาโดย คุณศุภกฤต ภักดีปฐพี

#รชด #ภาวนา #สตปฏฐานส #พระอาจารยสมเดจพฒาจารยโต #รใหชด #เรองเลา #พระอาจารยสมเดจโต #ฆราวาส #ธรรมะ #ฝกสต #เพงดกาย #สมปชญญะ #สมาธ #ชำระจต #สต #ฝกสมปชญญะ #เตโชธาต #รตวทวพรอม #อาจารยอจฉราวดวงศสกล #ดจต #นอกวด #เพยรเผากเลส #ปฏบตธรรม #เผากเลส #วางเฉย #ฆราวาสบรรลธรรม #สมเดจโต #อเบกขา #วปสสนา #เพง #ขณะจต #นพพาน #เพยร #ธรรมแท #เพงดจต #กรรมฐาน #หลดพน #สมเดจพฒาจารยโต #เตโช #สตสมปชญญะ #จตบรสทธ #เตโชวปสสนา #ประสบการณ #เพยรภาวนา