ประสบการณ์ภาวนาของ คุณณภัทร
หัวใจพุทธะ
ช่วงเช้าวันแรกที่เข้าปฏิบัติ อาจารย์โสภิตแนะนำข้อปฏิบัติต่าง ๆ ระหว่างเข้าคอร์ส และรายละเอียดปลีกย่อยอื่น ๆ อีกหลายอย่าง ข้อหนึ่งที่อาจารย์ย้ำคือใครจะเก็บสิ่งใดไป แม้แต่ใบโพธิ์ก็ต้องอธิษฐานขอท่านอาจารย์ก่อนเสมอ อย่าเก็บไปโดยไม่ขอ เพราะทุกสิ่งทุกชิ้นที่อยู่ในสถานที่นี้เป็นของท่านอาจารย์ ในช่วงพักกลางวันข้าพเจ้าไปกราบขอขมาต่อพระรัตนตรัย และขอพรให้การปฏิบัติก้าวหน้าที่ลานพระพุทธรูป กราบพระเสร็จเกิดนึกอยากได้ใบโพธิ์ไปบูชาเพื่อเป็นกำลังใจ จึงนั่งอธิษฐานที่หน้าลานพระพุทธรูปว่า ข้าพเจ้าขอใบโพธิ์เพื่อบูชาและเป็นกำลังใจ ขออนุญาตท่านอาจารย์และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ณ ที่นี้ได้โปรดอนุญาต และหากว่าท่านอนุญาตก็ขอให้ลมพัดใบโพธิ์ใบหนึ่งปลิวจากต้นมาหาข้าพเจ้าที่ลานหน้าพระด้วยเถิด สิ้นคำอธิษฐานลมแรงพัดวูบ ใบโพธิ์ใบหนึ่งปลิวกลิ้งตรงดิ่งเข้ามาจนจับไว้ได้พอดิบพอดี ข้าพเจ้าเก็บใบโพธิ์นั้นใส่กระเป๋าเสื้อ และเมื่อกลับเรือนนอนก็สอดไว้ใต้หมอนกราบบูชาตลอด 4 วัน
วันสุดท้ายของคอร์ส ก่อนแยกย้าย อาจารย์โสภิตกล่าวย้ำอีกว่า อย่าได้หยิบฉวยสิ่งใดจากสถานธรรมออกไป แม้แต่ดอกไม้ใบไม้หรือใบโพธิ์ถ้าไม่ได้รับอนุญาต ข้าพเจ้าจึงคิดว่าใบโพธิ์ที่เก็บไว้คงไม่เอากลับบ้าน ก่อนกลับจะนำไปคืนที่เก่า แต่เมื่อกลับเรือนหยิบใบโพธิ์มาจากใต้หมอนก็พลันแปลกใจ กลางใบนั้นเป็นรูปหัวใจเด่นชัดมาก เห็นดังนั้นความตั้งใจที่จะคืนก็เปลี่ยน เก็บใบโพธิ์ห่อผ้าขาวอย่างทะนุถนอมใส่ย่าม แล้วนำกลับมาบูชาที่บ้าน เพราะคิดว่านี่อาจเป็นสิ่งแทนความรักความเมตตาจากพ่อแม่ครูอาจารย์ตั้งใจมอบให้ข้าพเจ้าอย่างแท้จริงก็เป็นได้
ประสบการณ์เข้าคอร์สภาวนาเตโชวิปัสสนา ( 29 เม.ย. – 6 พ.ค. 61) หลังผ่านคอร์สอานาปานสติมาแล้ว ข้าพเจ้าก็สมัครเข้าคอร์สเตโชวิปัสสนาในเดือน เม.ย. 61 อีกครั้ง ซึ่งเป็นคอร์สศิษย์ใหม่ ข้าพเจ้ามุ่งมั่นตั้งใจอย่างมาก ให้สมกับรอคอยมากว่า 6 เดือน และฝึกฝนตามคำสอนครูอาจารย์เรื่อยมา
แม่ทัพผู้เกรียงไกร.. กับเหล่านักรบผู้กล้า.. เราจักกอบกู้อิสระแห่งวิญญา.. ณ ขุนเขาซามูไร.. ข้อความด้านบนนั้นคือข้อความที่กระตุกขึ้นมาในจิตเมื่อแรกลืมตาตื่นนอนในเช้าวันที่ 29 เม.ย. 61 ซึ่งเป็นวันแรกของการเข้าคอร์สปฏิบัติเตโชวิปัสสนา ข้าพเจ้าพิมพ์ข้อความนี้ไว้ในรูปที่ถ่ายไว้เมื่อคราวมาเข้าคอร์สอานาปานสติ ในความรู้สึกช่างเป็นภาพและข้อความที่สร้างความฮึกเหิมดีเหลือเกิน
สิ่งที่ข้าพเจ้าเห็น ในคอร์สนี้สองวันแรกเป็นการฝึกอานาปานสติเพื่อปูฐานสมาธิให้แน่น วันที่ 3 จึงเริ่มปฏิบัติเตโชวิปัสสนา และวันนี้ท่านแม่ทัพใหญ่มาบัญชาการด้วยตัวท่านเอง ก่อนเริ่มปฏิบัติเตโชวิปัสสนาอย่างจริงจัง ท่านอาจารย์บอกแก่ศิษย์ว่า พวกเราคือนักรบ ที่มารบพุ่งกับกิเลสกับความล่อลวงต่าง ๆ กับอัตตาตัวตน ความมืดบอด ทุกคนต้องมุ่งมั่นพากเพียรและมีสติรู้ตัวทั่วพร้อมตลอดเวลา เมื่อหลับตาเพ่งตรงไปที่จุดสัมผัสสภาวะต่าง ๆ อาจจะเกิดขึ้น มีทั้งจริงและลวง อาจมาเป็นภาพ เป็นความคิด ความจำ เวทนา ความร้อน ให้รู้แล้ววางเฉย ไม่ให้ตาม ไม่ให้หลง ไม่ให้วน เมื่อทุกคนเริ่มปฏิบัติ ท่านก็ลงมาจากตั่งเดินตรวจแถว ใครวางมือไม่ถูกท่านก็ช่วยจัดท่าทางให้ถูกต้องอย่างใกล้ชิด
เข้าชั่วโมงที่สองของการภาวนา ท่านอาจารย์เรียกศิษย์สอบอารมณ์ หาได้มีภาพหรือเรื่องราวใดปรากฏไม่ มีแต่ความร้อนที่มือและลำตัว มีแต่เหงื่อโทรมกาย มีแต่เวทนาเกิดตามจุดต่าง ๆ หมุนเวียนไปตามร่างกาย จะมีบางครั้งที่เกิดภาพภูเขาหินมหึมาอยู่หลังกำแพงภูเขาในสถานธรรม บางช่วงก็เห็นวัดและเจดีย์เก่า ๆ แวบผ่านเข้ามาเหมือนฉากภาพนิ่งในทีวี และเป็นสภาวะประมาณนี้ตลอด 7 วันที่ฝึกปฏิบัติ ด้วยรู้ว่า ฐานสมาธิและสิ่งที่สั่งสมมาแต่ละคนไม่เท่ากัน จึงเพียรปฏิบัติต่อไปอย่างไม่กังวลใด ๆ
สิ่งที่ข้าพเจ้าเห็นตลอดการภาวนาทั้งสองคอร์ส ทั้งยามลืมตาหลับตาก็คือ เห็นความรักความเมตตา ความเอื้ออาทร ความใส่ใจในทุก ๆ รายละเอียดของท่านอาจารย์ และศิษย์พี่สายธรรม ทั้งทุ่มเทสั่งสอนธรรม ชี้แนะด้วยความปรารถนาดี ดูแลอำนวยความสะดวกทุกสิ่งอย่างให้แก่ศิษย์น้องใหม่
เห็นท่านอาจารย์ผู้มีเมตตา มหาเมตตาแก่ศิษย์ แม้ธาตุขันธ์ของท่านจะล้า จนได้ยินเสียงหายใจหอบลึกยามท่านเปล่งเสียงสอนธรรม สุ้มเสียงแหบหายในบางช่วงตอน แต่ท่านก็ยังเทศน์สอนย้ำหลักธรรมหลักปฏิบัติอยู่เสมอ นอกเหนือจากการสอนเทคนิคภาวนา เทศน์สอนธรรมที่ลึกซึ้งเข้าใจง่ายแล้ว รายละเอียดเล็ก ๆ น้อยอย่างเช่น การกราบ การไหว้ การยืนที่ถูกต้องนอบน้อม ความอ่อนน้อมถ่อมตนมีคารวธรรมแก่ผู้ใหญ่ ท่านก็สอนย้ำเหมือนแม่สั่งสอนลูก เพื่อให้ผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นศิษย์ของท่านมีจริยาวัตรที่สง่างามเป็นอริยชนที่น่าเลื่อมใสแก่ผู้พบเห็น
เห็นสถานธรรมที่สงบ สะอาด ปลอดภัย สนามหญ้าถูกตัดเล็มจนเดินเท้าเปล่าก็นุ่มเท้า ลานโพธิ์ ลานหินเซน ไม่มีแม้แต่เศษเสี้ยนหนามมาทิ่มตำเท้าเวลาเดินจงกรม เห็นเรือนนอนที่ถูกออกแบบให้กลมกลืนกับธรรมชาติที่ร่มเย็นเป็นสุขและปลอดภัย ห้องพักที่มุ่งเน้นให้คนพักพิงได้เห็นสัจธรรมว่า แท้จริงแล้วคนเราก็ต้องการเพียงปัจจัยดำรงชีวิตที่จำเป็นเพียงไม่กี่อย่างเท่านั้น มุ้งหมอน ที่นอนที่จัดสรรไว้อย่างดี สะอาด เรียบง่าย ร่มกันแดดกันฝนแขวนไว้ประจำทุกห้อง ห้องน้ำที่สะอาด และเพียงพอต่อการใช้สอย เห็นหอปฏิบัติที่สะอาด โปร่งสบาย ในเวลาอากาศร้อนจัดได้ยินเสียงน้ำเปิดโปรยรดหลังคาช่วยลดอุณหภูมิที่ร้อนแรง เพื่อให้ผู้ปฏิบัติไม่ร้อนเกินไปนัก ด้วยที่นี่ไม่มีพัดลมหรือเครื่องปรับอากาศใด ๆ
เห็นเรือนทานอาหาร แม่ครัว จิตอาสา ธรรมบริกรซึ่งเป็นศิษย์พี่ มีแต่ความตั้งใจใส่ใจในรายละเอียด อาหารเครื่องดื่มแต่ละมื้อแต่ละอย่าง เมื่อได้เห็นได้รับประทาน รับรู้ได้ถึงความประณีตบรรจงทั้งรสชาติและวัตถุดิบในการปรุงอย่างที่สุด
ข้าพเจ้าซึ้งในจิตยิ่งนัก วลีหนึ่งของท่านอาจารย์ที่เทศน์สอนกระตุกเข้ามาในจิต “ตั้งใจภาวนาเถิดลูก มิต้องห่วงกังวลใด แม่จัดเตรียมทุกอย่างไว้ให้หมดแล้ว ทั้งที่อยู่ที่สงบปลอดภัย และอาหารการกินที่คัดสรรอย่างดี เพื่อให้เจ้ามีพละกำลังในการภาวนา ขอแค่เจ้าพากเพียรและตั้งมั่นในทาง ในธรรม ในครูบาอาจารย์ แม่มิต้องการสิ่งใดเลย ขอเพียงเจ้าหลุดพ้นจากวัฏสงสารนี้”
ใครเห็นสิ่งใดเรื่องราวใด ข้าพเจ้าไม่รู้ รู้แต่ว่าทั้งยามหลับตาลืมตา ข้าพเจ้าเห็นสิ่งเหล่านี้ เห็นความรัก ความเมตตาของแม่ ของพี่ ของน้อง ที่ส่งผ่านสิ่งต่าง ๆ ผ่านตาเนื้อกินลึกเข้าไปถึงความรู้สึกภายใน
เป็นบุญนักที่ชีวิตนี้ได้เข้ามาสู่ร่มโพธิ์ร่มธรรมแห่งนี้ เป็นบุญนักที่ชีวิตนี้ได้พบพระพุทธศาสนา พบธรรมแท้แห่งพระพุทธองค์ และพบครูบาอาจารย์ที่สูงด้วยบารมีธรรมและมหาเมตตา
….จงภาวนาเถิด อย่าให้ความรัก ความเมตตา และพลังธรรมที่พ่อแม่ครูอาจารย์มอบให้สูญเปล่า…
#รชด #ภาวนา #สตปฏฐานส #พระอาจารยสมเดจพฒาจารยโต #รใหชด #เรองเลา #พระอาจารยสมเดจโต #ฆราวาส #ธรรมะ #ฝกสต #เพงดกาย #สมปชญญะ #สมาธ #ชำระจต #สต #นมตเตอน #ฝกสมปชญญะ #เตโชธาต #รตวทวพรอม #อาจารยอจฉราวดวงศสกล #ดจต #นอกวด #เพยรเผากเลส #ปฏบตธรรม #เผากเลส #วางเฉย #เปลยนชวต #ฆราวาสบรรลธรรม #สมเดจโต #อเบกขา #วปสสนา #เพง #ขณะจต #นพพาน #เพยร #ธรรมแท #เพงดจต #กรรมฐาน #หลดพน #สมเดจพฒาจารยโต #เตโช #สตสมปชญญะ #จตบรสทธ #เตโชวปสสนา #ประสบการณ #เพยรภาวนา