ประสบการณ์ปฏิบัติเตโชวิปัสสนาของคุณสุกฤษฏิ์
จากผู้ที่ดูเป็นคนหนุ่มเงียบ ๆ ไม่ค่อยได้คลุกคลีกับผู้ใดนัก แต่อดีตนักเรียนอังกฤษผู้นี้ มีจิตใจมุ่งมั่นและมีความกตัญญูอย่างยิ่ง ปฏิบัติภาวนาแต่ละครั้งไม่มีสภาวธรรมพิเศษใด นอกจากความร้อน จนเมื่อสร้างเหตุไว้เต็มที่ พลังความกตัญญูได้แสดงผลดุจปาฏิหาริย์ จิตเกิดความก้าวหน้าอย่างมาก ดังประสบการณ์ภาวนานี้
ตั้งแต่คอร์สแรก เดือนมิถุนายน ปี พ.ศ. 2557 (จากที่ผมบวชมาสี่ครั้งแล้ว ผมเข้าใจว่าบุญจากการเจริญวิปัสสนานั้นสูงมาก) ในวันที่ท่านอาจารย์ให้อธิษฐานบุญ จะแบ่งเป็นสามช่วง แต่ผมอธิษฐานอยู่อย่างเดียวคือ…“ลูกกราบน้อมส่งบุญทั้งหมดจากการเจริญวิปัสสนาในคอร์สนี้แด่ท่านอาจารย์ที่สอนกรรมฐานลูก” และผมก็อธิษฐานเหมือนเดิมตลอดมา ครั้งหนึ่งหลังจากได้ฟังธรรมบรรยายจากท่านอาจารย์ ก็คิดขึ้นมาว่าอยากบวชเพื่อท่าน จึงเขียนอีเมลกราบเรียนท่านอาจารย์ เมื่อ 18 เมษายน 2559
“กราบเรียนท่านอาจารย์ที่เคารพอย่างสูง เนื่องจากคอร์สครั้งที่แล้ว ผมมีความคิดหนึ่งขึ้นมาว่า ผมอยากบวชเพื่อท่านอาจารย์ครับ พอออกจากคอร์ส ช่วงสัปดาห์ต่อมา ขณะที่ผมอยู่มาเลเซียกับคุณพ่อ ผมภาวนาต่อเนื่องทุกวัน ความคิดนี้มากขึ้นเรื่อย ๆ ว่าเป็นโอกาสดีที่จะได้ตอบแทนพระคุณท่านอาจารย์ พระคุณที่ไม่มีสิ่งใดเปรียบได้ พระคุณที่มากกว่าการให้ชีวิต ด้วยเหตุนี้ ผมขอกราบลาอุปสมบท เจริญเตโชวิปัสสนากรรมฐาน เพื่อน้อมถวายเป็นพระพุทธบูชา พระธรรมบูชา พระสังฆบูชา ในช่วงเข้าพรรษานี้เป็นเวลาสามเดือน หรือแล้วแต่ท่านอาจารย์เห็นสมควร ขอท่านอาจารย์ได้โปรดอนุโมทนาครับ ด้วยความเคารพท่านอาจารย์อย่างสูง”
หลังจากนั้นเป็นต้นมาทุกคอร์ส หลังจากการอบรม ผมเปลี่ยนคำอธิษฐานเป็น “ขอบุญทั้งหมดที่ลูกเจริญวิปัสสนาในคอร์สนี้ ขอให้ลูกได้มีโอกาสบวชเพื่อท่านอาจารย์”
ช่วงที่บวชเพื่อท่านอาจารย์ ผมอธิษฐานว่า “ทุกวินาที ทุกขณะจิต ทุกลมหายใจ ที่จิตอาตมาเป็นสัมมาสติ สัมมาสมาธิ ไม่ว่าจะอยู่ในอิริยาบถใดก็ตาม ขอน้อมบุญทั้งหมดแด่ท่านอาจารย์ครับ” ผมอธิษฐานเช่นนี้ในสามวาระ ครั้งแรก เมื่อจบพิธีอุปสมบท ผมอธิษฐานขณะกรวดน้ำ ที่ต้นไม้หน้าพระอุโบสถ ครั้งที่สอง ตอนที่ได้รับพวงมาลัยจากท่านอาจารย์ แล้วผมอธิษฐานตอนนำไปวางใต้ต้นโพธิ์ และครั้งที่สาม อธิษฐานหลังจากลาสิกขา ตรงหน้าองค์พระที่สถานปฏิบัติธรรมลานหินป่าโมกข์
พี่ ๆ ที่อุปสมบทพร้อมกัน มีกำหนดลาสิกขาเมื่อครบหนึ่งเดือน ขณะที่ผมตั้งใจไว้ตลอดทั้งพรรษา จึงตัดสินใจปวารณาเข้าพรรษา เมื่อเข้าสู่ช่วงเดือนที่สาม ไม่มีกิจกรรมที่สถานปฏิบัติธรรมลานหินป่าโมกข์ ผมจึงกำหนดฉันภัตตาหารน้อยลงเพื่อให้ร่างกายรับได้กับการฉันแค่มื้อเช้า เพื่อมีเวลาภาวนาให้มากขึ้น ผมขึ้นภาวนาตั้งแต่ 11 โมงเช้า แล้วถอนภาวนา 5 โมงเย็น ติดต่อกัน 6 ชั่วโมงโดยไม่ลุกจากที่นั่ง วันแรก ๆ ที่ภาวนาเสร็จ ปวดไหล่มากครับ พอปฏิบัติต่อเนื่อง ร่างกายเริ่มคุ้นเคย จากนั้นจึงเพิ่มการภาวนาตามตารางปกติช่วงค่ำอีก 2 ชั่วโมง รวมวันละ 8 ชั่วโมง ซึ่งตารางปกติ คือการปฏิบัติ 6 ชั่วโมงต่อวัน ผมตั้งใจจะทำตามตารางนี้ไปจนลาสิกขา แต่ช่วงสัปดาห์ที่สี่ มีกิจกรรม ต้องจัดสถานที่ ผมจึงต้องยกเลิกตาราง 8 ชั่วโมงครับ รวมการปฏิบัติที่ 8 ชั่วโมงต่อวัน รวมได้ 21 วันพอดี และทุกวันที่ถอนจากภาวนาเวลา 5 โมงเย็น ตอนลงบันได ผมจะมองไปที่เรือนพักท่านอาจารย์ แล้วระลึกถึงท่านเสมอ เช่นศิษย์จะพึงระลึกถึงผู้เป็นครู
เพื่อนมัธยมของผมสองกลุ่มเคยถามผมถึงที่ซึ่งผมไปปฏิบัติธรรม และป้ายบิลบอร์ดที่เห็น เขาถามว่าทำไมปฏิบัติธรรมแล้วต้องทำสิ่งเหล่านี้ แล้วต้องหาเงินด้วย ผมเลยตอบไปว่า…“วิปัสสนาจารย์ที่ผมไปปฏิบัติอยู่ ท่านเป็นผู้มีปณิธานแรงกล้าในการทำงานปกป้องพระพุทธศาสนาและช่วยเหลือคนจำนวนมาก ดังนั้นงานหลายอย่างที่ท่านทำ จะทำเพื่อคนกลุ่มใหญ่ และที่สำคัญงานบางอย่างเราจะไม่มีวันเข้าใจว่า ท่านทำอย่างนี้เพราะอะไร ท่านจะทำงานใหญ่ซึ่งต้องใช้เวลา ส่วนเรา ที่ได้เห็นได้ยินนั้น เป็นเพียงเสี้ยวเดียว จึงยากจะเข้าใจ เหมือนกับที่เราเรียนฟิสิกส์ ในโลก เราเข้าใจ รับรู้กันอยู่ในสามมิติ แต่นักวิทยาศาสตร์ระดับสูงเขาวิเคราะห์ออกมาแล้วว่าจริง ๆ มีไปถึงมิติที่ 11 ซึ่งแค่ที่เราเคยฟังกันสมัยเรียน มิติที่ 4 คือมิติของเวลา ก็ปวดหัวแล้ว นี่ไปถึง 11 มิติ ซึ่งจะเข้าถึงได้ด้วยจิตเท่านั้น แล้วอย่างเรา ๆ จะเข้าใจหรือ” ตอบแบบนั้นเขาก็ไม่ถามต่อ
(ตอนสอง เป็นประสบการณ์ภาวนาที่น่าอัศจรรย์)
#รชด #ภาวนา #สตปฏฐานส #พระอาจารยสมเดจพฒาจารยโต #รใหชด #เรองเลา #พระอาจารยสมเดจโต #ฆราวาส #ธรรมะ #ฝกสต #เพงดกาย #สมปชญญะ #สมาธ #ชำระจต #สต #นมตเตอน #ฝกสมปชญญะ #เตโชธาต #รตวทวพรอม #อาจารยอจฉราวดวงศสกล #ดจต #นอกวด #เพยรเผากเลส #ปฏบตธรรม #เผากเลส #วางเฉย #ฆราวาสบรรลธรรม #สมเดจโต #อเบกขา #วปสสนา #เพง #ขณะจต #นพพาน #เพยร #ธรรมแท #เพงดจต #กรรมฐาน #หลดพน #สมเดจพฒาจารยโต #เตโช #สตสมปชญญะ #จตบรสทธ #เตโชวปสสนา #ประสบการณ #เพยรภาวนา